En dan is het jaar ineens voorbij en ben ik als jij dit leest 41. De tijd vliegt, soms heb ik zelfs het gevoel dat de tijd sneller gaat als voorheen. Het voelt echt als gisteren dat ik 40 werd. Ik heb veel mensen horen zeggen dat het leven pas begint bij 40 en ik snap nu wat daarmee wordt bedoeld.
Als ik eerlijk naar mezelf kijk, heb ik het grootste gedeelte van mijn leven in een overlevingsmodus gezeten. Die modus heeft me enorm veel gebracht als ik kijk naar mijn carrière, maar er ontbrak één ding en dat was rust. De afgelopen periode stond voor mij in het teken van pas op de plaats maken en vanuit een helikopterview mijn leven, mijn doelen en mijn verleden bekijken. Dit heeft me zo ontzettend veel opgeleverd.
Het voelt nu alsof ik steeds meer en meer mezelf word. Dat ik eigenlijk nu pas mijn kernwaarde ontdek en mijn behoeftes in kaart heb. Ik ben zo dankbaar voor alle mooie mensen op mijn pad die mij daarmee helpen. Zo heb ik meerdere opstellingen en coachingsessies met Els van Stijn gedaan waardoor ik beter op mijn plek in ‘De Fontein’ ben komen te staan. Dit heeft een direct zichtbaar effect op de band en het gedrag met en van mijn kinderen. Ik kan echt iedereen haar boek De Fontein – ken je plek aanraden. Verder heb ik via de app Insight Timer een inner child healing gedaan. Deze cursus heeft vooral veel opgehelderd in waar bepaalde triggers en gedrag vandaan zijn gekomen. Ook heb ik een mooi paardencoaching traject gedaan in Spanje. Je kan daar meer over lezen in deze blog.
Voelen
Ik dacht dat ik altijd al voelde, maar ik ben er nu achter dat ik niet alle gevoelens aankon. Dat ik ben gevlucht in allerlei afleidingen om situaties niet te doorvoelen en wegliep voor mezelf. Ik vind het bijzonder om nu dingen in mijn binnenwereld te waarnemen en er vanaf een afstand naar te kunnen kijken zonder dat ik er een oordeel over heb of het wil veranderen. Ik laat het gewoon zijn en dat is niet altijd even makkelijk.
Vroeger zat ik verstrikt in mijn gedachten. Als ik kijk vanuit waar ik nu ben naar hoe ik vroeger was, voelt het bijna alsof ik gevangen zat in mijn gedachten en prestatiedrang. Het grootste verschil voor mij op deze leeftijd is dat ik nu weet dat ik mijn gedachten niet ben. Ik heb gedachten, maar identificeer me er niet meer mee. Dit zijn lessen die mijn moeder mij als kind al leerde, maar dat waren meer kreten voor mij dan dat ik echt snapte wat daar nu mee werd bedoeld.
Zakelijk
Als er mij vroeger onrecht aan werd gedaan, kon ik er vol ingaan en moest ik ten allen tijden mijn gelijk hebben. Inmiddels ben ik erachter dat je gelijk niet je geluk is. Ik zorg dat ik problemen zo snel mogelijk oplos en het liefst noem ik het een situatie in plaats van een probleem. Ik praat ook niet over die situaties, maar wel zo veel mogelijk over alles wat me gelukkig maakt en wat succesvol is.
Ontspannen
Als je een succesvolle carrière hebt, een gezin of beide is het belangrijk dat je naast de enorme inspanning die je levert ook tijd maakt voor ontspanning. Nu ik terugkijk, zie ik dat ik dat op twee manieren deed. In 2015 deed ik dat door te sporten. Ik had echt een sportverslaving. Als ik niet had gesport, was ik niet ontspannen. Later werd het ontspannen met wijntjes en dat werd later weer bier (omdat ik mij heb laten hypnotiseren, zodat ik geen wijn meer lust). Als het geen drank was, dan was het chocolade. Nu ik ben gaan inzoomen ben ik erachter wanneer ik het deed en waarom ik het deed. Dat is de eerste stap om het te veranderen. Het moet van onbewust gedrag naar bewust gedrag.
De mega hectische en soms ook wel stressvolle, lange dagen werden te vaak afgesloten met een drankje en alle smoesjes die daarbij horen om het goed te praten. Vandaag is het 29 juni en besef ik me hoe erg ik mezelf voor de gek heb gehouden. Ik snap dat ontspannen een onderdeel moet zijn van je dagelijkse dagindeling en dat doe ik nu ook. Dat is nu lekker met mijn voeten in de tuin ’s avonds het onkruid wieden en als ik heel gestrest ben, ga ik de kippen knuffelen. Het klinkt allemaal niet heel erg sexy en ik moet zeggen dat is het op het moment ook allemaal niet. 😉 Maar, het is wel geweldig. Waar ik vorig jaar een groot feest wilde geven voor mijn 40e verjaardag, moet ik er nu niet aan denken.
Operatie
5 juli word ik geopereerd aan mijn kruisband en ik heb besloten om tijdens de revalidatieperiode helemaal niet te drinken. Ik wil zo goed mogelijk herstellen en het liefst ook zo snel mogelijk. Dan is drank geen optie en wie weet heb ik er daarna helemaal geen behoefte meer aan. Ik merk dat deze leeftijd me vooral andere mooie ervaringen brengt. Ervaringen die bij deze fase van mijn leven passen. Deze ervaringen ga ik zo veel mogelijk met jullie delen. MKBM staat deze maand in het teken van spiritualiteit, acceptatie en groei. Houd de website (en Instagram) in de gaten voor alle blogs die ik over deze onderwerpen zal schrijven.
Liefs, Faj
