Waarom trek ik mannen aan die ik vervolgens omverblaas, als mijn diepste verlangen verbinden is? Ben ik bang voor die echte connectie? Wil ik die eigenlijk wel? Durf ik mezelf in de armen van die man te laten vallen of behoud ik liever de controle? Komt het door mijn onveilige hechting en zo ja, wat staat me te doen om het op te lossen?
Oude vrijster
Ik ben eerlijk als ik zeg dat ik bang ben om als oude vrijster ten onder te gaan. Ik houd niet van masturberen en ook niet van rubber, maar ik ben ook klaar met seks voor seks. Ik ga voor de echte verbinding en tot die tijd aan mijn lijf geen polonaise.
Een vrouw op zoek naar liefde. Bestaat het wel echt? En als het echt is, hoe echt is het dan? Waarom is het mij op mijn 41-jarige leeftijd nog niet gelukt om een man te vinden die mij aanvult, opvult, mijn diepste verlangen vervult, mijn rots in de branding is, maar vooral die echt open en eerlijk is? Die mij durft te laten zien wie hij werkelijk is.
Ik verlang naar een connectie waarvan ik langzaam begin te geloven dat het misschien wel helemaal niet bestaat. Zijn wij mensen wel in staat onze diepste verlangens te delen? Durven we wel echt eerlijk te zijn? Of is het oneerlijke aspect van de relatie hetgeen wat alles bij elkaar houdt?
Huwelijk
Zijn wij mensen er wel chemisch op gebouwd om eeuwige trouw te beloven? Soms speel ik met de gedachten dat een huwelijk eerder ongelukkig dan gelukkig maakt. Als het feest voorbij is, komt de kater en alle regeltjes waar we ons aan moeten houden en de beloftes die niet worden nagekomen.
Waarom zo veel beloftes? Waarom niet gewoon de rauwe waarheid? Is echte liefde niet iemand accepteren met alle mooie en minder mooie kanten? Waarom verbieden we elkaar van alles? Waarom verbinden we niet echt?
Als ik naar een ‘gelukkig’ huwelijk kijk, vraag ik me vaak af: Zijn deze mensen nu echt gelukkig of weten ze eigenlijk niet van elkaar wie ze voor zich hebben? Ik ben nieuwsgierig naar het verhaal achter het plaatje.
Dit en veel meer vragen worden beantwoord in mijn podcast: Fajah op onderzoek naar: DE LIEFDE. In deze 10-delige podcast ga ik in gesprek met specialisten op het gebied van liefde, relaties, verbinding en seks.
Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief om geen aflevering van mijn podcast te missen.
Zoektocht
Ik was er jarenlang naar op zoek. Feestjes, Inner Circle, Raya, ik heb zelfs een Tinder-tijd gehad! Bestaat de liefde wel echt?
Dat is de vraag die ik me keer op keer afvroeg als mijn zoveelste relatie was mislukt. Ik kon wegkwijnen bij verhalen van mensen die een eeuwigheid samen waren. Mijn vriendinnen die allemaal jarenlang dezelfde man hebben en dan kwam ik, op elke kerstfoto sta ik met een nieuwe man! We moesten er achteraf altijd om lachen.
Na mijn laatste mislukte relatie belde ik met een vriendin die mij vertelde dat mijn liefdesleven een lachertje was en dat het misschien tijd werd even alleen te blijven!
Ook zo lullig als je dan een relatie begint en dat zijn vrienden dan zeggen: “Nou die Fajah lust er wel pap van gab, die heeft ze echt in alle kleuren en maten al gehad!” En dan de bladen die het natuurlijk leuk vinden om zo’n rijtje mannen naast elkaar te zetten. Als je mijn naam googelt, is de meest gezochte zoekterm ‘Fajah vriend’, en als je dat dan intoets krijg je een heel pallet! Okay, het zijn zes mannen in 10 jaar, wat zullen we zeggen… Ik heb geleerd en ik heb geleefd en ja ik heb van alles geproefd 😉.
Ik hield mezelf voor de gek
Elke keer opnieuw was ik in staat mezelf zo ongelofelijk voor de gek te houden. Zo bewust als ik in het dagelijks leven lijk te zijn, zo onbewust was ik van mijn steeds terugkerende patronen in de liefde. Zo verschillend als ze er van de buitenkant uitzagen, ze kwamen allemaal met dezelfde les.
Gelukkig was het kwartje dit keer gevallen. Er was geen wegkijken meer aan. Ik had voor mezelf besloten dat ik één jaar alleen zou blijven, om te ontdekken waar mijn patronen vandaan kwamen en hoe ik ze het beste kon oplossen.
Met een geweldige familie opstellingen coach, Els van Steijn, en een psycholoog ben ik deze journey aangegaan. Ik heb ontdekt waar mijn hechtingsprobleem is ontstaan en wat me toen doen stond. Ik heb alles ten volste aangekeken. Ik heb mijn relaties onderzocht en kwam erachter dat ze ontstonden vanuit seks. Daarom leek het me een goed idee dat ik seks ook maar even liet voor wat het was. Dit alles was een geweldige ervaring. Ik genoot ten volste van mezelf met soms nog wel een kleine terugval, dan downloadde ik Raya weer om het vervolgens na een paar swipes weer te verwijderen.
Ik schreef hier eerder een blog over: Hoe ik seks inruilde voor zelfliefde.
Geen man meer nodig
Na een maand of vijf bereikte ik het niveau waar mijn moeder al tientallen jaren op zit. Ik heb geen man meer nodig. Ik weet het moment van dat gevoel nog precies. Ik stond in het weiland de veulens te knuffelen en ik voelde me volmaakt gelukkig. Ik dacht aan mijn moeder die mij ooit vertelde dat de behoefte aan seks gewoon verdwijnt als je er niet meer mee bezig bent. Ik voelde me zo sterk en gezien, gedragen door mezelf, en dacht, nu snap ik het pas.
Ik realiseerde me dat ik sinds mijn 13e nog nooit, maar dan echt nog nooit, geen contact heb gehad met het mannelijke geslacht. Ik ging altijd van relatie naar relatie en als er drie maanden tussen zat was ik wel weer dagelijks aan het appen. Ik zocht altijd naar liefde buiten mezelf en kreeg keer op keer een deur op mijn neus.
Ik kan nu zien dat – en alleen als je jezelf ten volste liefhebt (accepteert), al je schaduwkanten aankijkt en je trauma’s hebt geheeld – er pas ware liefde kan plaatsvinden. Alles wat je zoekt zit in jezelf.
Dit klinkt natuurlijk allemaal prachtig en bewust, maar inmiddels moet ik ook toegeven dat ik het jaar niet heb gehaald. Toen ik het niet verwachtte kwam er iemand op mijn pad. Ik zocht hem niet op, hij was er ineens.
Alles neem ik onder de loep in mijn podcast serie, dus stay tuned!
